కొవ్వెక్కువైతే!

వాడికి కొవ్వెక్కువైందిరా.. కొవ్వెక్కి కొట్టుకుంటున్నాడురా.. ఇలా మనం సాధారణంగా మనతో సరిగా ప్రవర్తించని వ్యక్తుల గురించి చెప్పుకుంటుంటాము. బాగా లావుగా ఉన్న వాళ్లని చూసి కొవ్వు కరిగించుకోమని సలహా ఇస్తుంటాం. అయితే, ఈ రెండు రకాల కొవ్వులు వేరు. వాటితో మనకి ప్రాణాలమీదకు వచ్చేసే ప్రమాదమేమీ ఉండదు. కొవ్వు అనగానే మనకి పైకి కనిపించేదే గుర్తు వస్తుంది. కానీ, రక్తంలో ఉండే కొవ్వు గురించి మనలో చాలా మందికి అవగాహన ఉండదు. గుండెలో కొవ్వు అడ్డు పడి  ఫలానా ఆయన హార్టెటాక్ తో చచ్చిపోయాడట అని ఎవరన్నా చెప్పగానే, అరే ఆయనకి కొవ్వెంటిరా.. సన్నగా రివటలా గాలొస్తే ఎగిరిపోయేలా ఉంటాడని మనలో చాలా మంది వెంటనే అనేస్తారు. సన్నగా  ఉండే వారికి కొవ్వు పట్టదని మనకో నమ్మకం అంతే. కానీ, అది తప్పు రక్తంలో ఉండే కొవ్వును కొలెస్ట్రాల్ అంటారు. ఇపుడిపుడే దీని గురించి మనకు కొద్దికొద్దిగా తెలుస్తోంది. కొలెస్ట్రాల్ అంటే అంతా చెడు చేసేదే ఉండదు. మంచి కొలెస్ట్రాల్ కూడా ఉంటుంది. అసలు కొలెస్ట్రాల్ అంటే ఏమిటి? దానిలో చెడు ఏమిటి? మంచి ఏమిటి? అన్నది తెలుసుకుందాం. మన ఆరోగ్యం గురించిన జాగ్రత్తలు తీసుకోవడానికి ఇది అవసరం కూడానూ..

శరీరానికి కొవ్వుతో పనేంటి?

నిజమే కొవ్వుతో పనేంటి? కండరాలున్నాయి.. ఎముకలున్నాయి.. అవన్నీ చాలుకదా.. మళ్లీ ఈ కొవ్వెందుకు.. తీసుకున్న ఆహార పదార్థాల జీర్ణానికి అవసరమైన రసాలను పేగుల్లో ఉత్పత్తి చేసేందుకు కొవ్వు కావాలి. శరీరంలో విటమిన్ డి, హార్మోన్లు తయారు చేసేందుకు ఇది అవసరం. అందుకే మనకు ఎంత కావాలో అంత మేర కొవ్వును మన శరీరమే సహజసిద్ధంగా తయారు చేస్తుంది. అయితే, మనం తీసుకునే ఆహారం తోనూ మన శరీరంలోకి కొవ్వు వచ్చి చేరుతుంది. సూర్యరశ్మి మన చర్మంపై పడినప్పుడు, చర్మంలో ఉండే కొలెస్టరాల్ ఆ కిరణాలను విటమిన్ డిగా మారుస్తుంది. అందుకే కొలెస్టరాల్ మనకి ఎంతో అవసరం. ఇది నూనె ఆధారిత పదార్థం. మైనం మాదిరిగా ఉంటుంది. రక్తంలో కలిసిపోదు. ఈ కొవ్వును లిపో ప్రోటీన్లు శరీరంలోని అన్ని కణాలకు చేరుస్తాయి. కణాలకు గోడలుగా కొవ్వు పనిచేస్తుంది.

కొలెస్ట్రాల్ లో రకాలివీ..

కొలెస్టరాల్ ను ఎల్ డీఎల్, హెచ్ డీఎల్ అని రెండు రకాలుగా చెబుతారు. ఎల్ డీఎల్ అంటే, లో డెన్సిటీ లిపోప్రోటీన్స్ అని అర్థం. దీన్నే చెడ్డ కొవ్వు అని కూడా చెబుతుంటారు. వాస్తవానికి ఇది చెడ్డదేమీ కాదు. కాకపొతే, పరిమితి దాటితే ముప్పు తెచ్చి పెట్టేది ఇదే. అందుకే దీన్ని బ్యాడ్ కొలెస్టరాల్ గా పిలుస్తుంటారు. హైడెన్సిటీ లిపోప్రొటీన్స్ (హెచ్ డీఎల్)ను మంచి కొవ్వుగా చెబుతారు.

పరిమితికి మించితే అనర్థమే.. 

ఏదైనా పరిమితికి మించితే వంటికి మంచిది కాదు. అలాగే, కొలెస్ట్రాల్ కూడా. ఇందాకా చప్పుకున్నట్టు ఎల్ డీఎల్ చెడ్డది కాకపోయినా, పరిమితి దాటితే ప్రాణాంతకం అవుతుంది. ఎల్ డీఎల్ ఎక్కువైతే గుండె జబ్బులు, గుండెపోటు ముప్పు పెరుగుతుందని అర్థం. హెచ్ డీఎల్ ఎక్కువగా ఉంటే గుండె జబ్బులు, స్ట్రోక్ ప్రమాదం తక్కువ అన్నట్టు భావించొచ్చు. ఓ వ్యక్తి గుండె జబ్బుల బారిన పడే ప్రమాదం ఉందా, లేదా అన్నది వైద్యులు నిర్ధారించేందుకు ఈ కొలెస్టరాల్ స్థాయిలు అత్యంత కీలకమైనవి. వీటితోపాటు ఇతర కొన్ని అంశాల ఆధారంగా వైద్యులు ఓ నిర్ధారణకు వస్తారు. రక్తపోటు, మధుమేహం, వయసు, పొగతాగడం, మద్యపాన సేవనం వంటి అలవాట్లు రిస్క్ ను అంచనా వేయడంలో ఉపయోగపడతాయి. మధుమేహం, లివర్ లేదా కిడ్నీ వ్యాధులు, పాలిసిస్టిక్ ఓవరీ సిండ్రోమ్, గర్భం దాల్చినప్పుడు హార్మోన్ల స్థాయిలు పెరగడం, థైరాయిడ్ గ్రంధి క్రియాశీలకంగా లేకపోవడం, కొన్ని రకాల ఔషధాలు (స్టెరాయిడ్స్) వాడకం వంటి సందర్భాల్లో అధిక కొలెస్టరాల్ కు దారితీయవచ్చు.

పెరగడానికి కారణాలు..

ఆహార పదార్ధాల ద్వారా అందే కొవ్వును శాచురేటెడ్, అన్ శాచురెటడ్, మోనో శాచురేటెడ్, మోనో అన్ శాచురేటెడ్, పాలీ శాచురేటెడ్, పాలీ అన్ శాచురేటెడ్, ట్రాన్స్ ఫ్యాట్ అనే వివిధ రకాలుగా వర్గీకరించారు. ఇందులో శాచురేటెడ్ కొవ్వు ఉన్న పదార్థాలను ఎక్కువగా తీసుకోవడం వల్ల ఎల్ డీఎల్ పెరుగుతుంది. అంతేకాదు హెచ్ డీఎల్ తగ్గుతుంది. నూనెలను అధిక ఉష్ణోగ్రతల వద్ద కాచినప్పుడు విడుదలయ్యే సాలిడ్ ఫ్యాట్స్ ను ట్రాన్స్ ఫ్యాట్ గా చెబుతారు. ఇవి కూడా ఆరోగ్యానికి హానికరం. అన్ శాచురేటెడ్, పాలీ అన్ శాచురెటెడ్, మోనో అన్ శాచురేటెడ్ యాసిడ్స్ అన్నవి ఆరోగ్యానికి క్షేమకరం. ఇవి ఉన్న వాటిని తీసుకోవచ్చు.

ట్రై గ్లిజరైడ్స్

మన దేహంలోనే ట్రై గ్లిజరైడ్స్ అని కూడా ఉంటాయి. ఇది కూడా కొవ్వే. మనం తీసుకునే ఆహారం నుంచి వచ్చే అధిక శక్తిని ఇది నిల్వ చేస్తుంది. మనం చక్కెరలు, ధాన్యాలు తీసుకోవడం వల్ల ఇవి పెరుగుతుంటాయి. అలాగే, శారీరక కదలిక తక్కువగా ఉన్నా, సిగరెట్, మద్యం అలవాట్లు, అధిక బరువు ట్రైగ్లిజరైడ్స్ ను పెంచేవే. ట్రై గ్లిజరైడ్స్ ఎక్కువగా ఉండి, అదే సమయంలో హెచ్ డీఎల్ తక్కువగా ఉండడం లేదా ఎల్డీఎల్ ఎక్కువగా ఉంటే ధమనుల్లో కొవ్వు అధికంగా పేరుకుంటున్నట్టుగానే భావించాలి. ఇది గుండెపోటు, స్ట్రోక్ ముప్పును తెచ్చిపెడుతుంది.

నియంత్రణ ఎలా?

ఆరోగ్యవంతులైన వారు రోజులో 300 మిల్లీ గ్రాములకు మించి కొవ్వు తీసుకోకూడదు. ఒకవేళ మధుమేహంతో ఉన్న వారు, అప్పటికే అధిక కొలెస్టరాల్, గుండె జబ్బులున్నవారు రోజులో తీసుకునే కొవ్వు పరిమాణాన్ని 200 మిల్లీ గ్రాములకు మించకుండా జాగ్రత్త తీసుకోవాలి. ఒక గుడ్డులో 186 మిల్లీ గ్రాముల కొవ్వు ఉంటుంది. ఇదంతా పచ్చసొన నుంచే అందుతుంది.

రోజూ నిర్ణీత సమయం మేర శారీరక వ్యాయామం ఉండేలా చూసుకోవాలన్నది వైద్యుల సిఫారసు. కనీసం అరగంట వేగంగా నడిచినా సరిపోతుంది. అస్తమానం కూర్చునే కాకుండా మధ్య మధ్యలో లేచి తిరుగుతూ ఉండాలి. అధిక బరువు ఉంటే తగ్గాలి. ఎందుకంటే స్థూలకాయం కూడా కొలెస్టరాల్ పెరిగేందుకు కారణమవుతుంది. పొగ తాగడం, మద్యపానం అలవాట్లను మానివేయాలి. దీర్ఘకాలం పాటు ఆరోగ్యంగా జీవించాలంటే ఇధి అవసరం.జీనవ విధానంలో మార్పులు (ఆహారంలో మార్పులు, వ్యాయామం) చేసుకోవడం ద్వారా కొలెస్టరాల్ రిస్క్ ను తగ్గించుకోవచ్చు. కొలెస్టరాల్ ఎక్కువగా ఉంటే బయటకు ఎటువంటి లక్షణాలు కనిపించవు.

ముఖ్యంగా కొవ్వు అధికంగా ఉండే ఆహార పదార్థాల వినియోగాన్ని తగ్గించుకోవాలి. జంతు ఉత్పత్తులు, మాంసం, చీజ్ వినియోగం తగ్గించుకుంటే సరిపోతుంది. కొన్ని రకాల మాంసంలో, కొవ్వు అధికంగా ఉండే పాలు, పాల ఉత్పత్తులు, చాక్లెట్లు, బేక్డ్ గూడ్స్, బాగా వేయించిన ఉత్పత్తులు, ప్రాసెస్డ్ ఆహార పదార్థాల్లో శాచురేటెడ్ ఫ్యాట్ ఉంటుంది. బాగా వేయించిన, శుద్ధి చేసిన ఆహారంలో ట్రాన్స్ ఫ్యాట్ ఉంటుంది.ఓట్స్, బార్లీ, ముడి ధాన్యాలు, బీన్స్, నట్స్, కనోలా, సన్ ఫ్లవర్ ఆయిల్, పండ్లలో యాపిల్, గ్రేప్స్, స్ట్రా బెర్రీస్, సిట్రస్ జాతికి చెందిన కమలా, బత్తాయి పండ్లు, సోయా, సోయా ఆధారిత ఉత్పత్తులు, చేపల్లో సాల్మన్, టునా, సార్డిన్స్ రకాలు, పీచు అధికంగా ఉండే ఆహార పదార్థాలు తీసుకోవడం వల్ల హాని చేసే కొవ్వు తగ్గిపోతుందని ఎన్నో పరిశోధనల్లో రుజువైంది.

వైద్య పరీక్షలు

20 ఏళ్లు దాటిన ప్రతి ఒక్కరూ కనీసం ఐదేళ్లకోసారి అయినా కొలెస్టరాల్ (లిపిడ్ ప్రొఫైల్) టెస్ట్ చేయించుకోవాలని అమెరికన్ వైద్యుల సిఫారసు. ప్రస్తుత పరిస్థితుల్లో 40 ఏళ్ళు దాటినా ప్రతిఒక్కరు ప్రతి సంవత్సరం లిపిడ్ ప్రొఫైల్ చేయించుకోవాల్సిందే. కొలెస్టరాల్ కు సంబంధించి చేసే పరీక్షలో టోటల్ కొలెస్టరాల్ అనే రీడింగ్ కూడా ఉంటుంది. ఇది వేరే ఏమీ కాదు. ఎల్డీఎల్, హెచ్ డీఎల్ ఈ రెండింటిని కలిపి చూపించేది. 200 ఎంజీ/డీఎల్ (మిల్లీగ్రామ్ ఫర్ డెసిలీటర్) 200 లోపు ఉంటే సరిపోతుంది. 220కి పైన 240 వరకు ఉంటే దాన్ని అధికంగా, ఆపైన ఉంటే అత్యధికంగా ఉన్నట్టు పరిగణిస్తారు. ఎల్ డీఎల్ కొలెస్టరాల్ 100 ఎంజీ/డీఎల్ లోపు ఉంటే మంచిది. 110-120 వరకు ఉన్నా నష్టం లేదు. 130 నుంచి 150 వరకు ఉంటే దాన్ని కొంచెం ఎక్కువగా ఉన్నట్టు, 190కి పైన చాలా అధికంగా ఉన్నట్టు భావిస్తారు. హెచ్ డీఎల్ కొలెస్టరాల్ ఎంజీ/డీఎల్ 40 లోపు ఉంటే మాత్రం చాలా రిస్క్ అని భావించాలి. 40 నుంచి 60 వరకు ఫర్వాలేదు. 60కి పైన ఉంటే గుండె జబ్బులు, స్ట్రోక్ ప్రమాదం తక్కువగా ఉంటుందని గ్రహించాలి. ట్రై గ్లిజరైడ్స్ అయితే 150 వరకు ఉంటే సరిపోతుంది. 200 - 450 వరకు ఎక్కువగా, 500కిపైన చాలా ఎక్కువగా ఉన్నట్టు భావిస్తారు. గుండె జబ్బులున్న వారికి ఎల్ డీఎల్ 100కు లోపే ఉండేలా చూసుకోవాలన్నది వైద్యుల సిఫారసు. హెచ్ డీఎల్ కనీసం 45 పాయింట్ల కంటే తగ్గకుండా జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి.

మరి హెచ్ డీఎల్ సంగతేంటి?

హెచ్ డీఎల్ అన్నది శరీర కణజాలం, గుండె ధమనుల్లో అధికంగా ఉన్న కొవ్వును గ్రహించి లివర్ కు తీసుకెళుతుంది. ఇక్కడ దీన్ని లివర్ తిరిగి శుద్ధి చేసి మళ్లీ కణాలకు శక్తిగా అందిస్తుంది. అందుకే హెచ్ డీఎల్ ను మంచి కొలెస్టరాల్ గా, ఆరోగ్య హితకారిగా అభివర్ణిస్తుంటారు.